کتاب در جستجوی صبح شامل خاطرات عبدالرحیم جعفری بنیانگذار انتشارات امیر کبیر است.
جعفری در این کتاب خاطرات خود را از زمانی که دستفروشی کتاب می کرده تا زمانی که امیر کبیر به عنون بزرگترین انتشارات خاورمیانه مطرح شد و در زمان انقلاب مصادره شد را بیان می کند.
مطالعه این کتاب صرف نظر از آنکه خواننده را با گوشه هایی از تاریخ نشر ایران آشنا می کند می تواند به عنوان گنجینه ای با ارزش به عنوان تجربیات یک کارآفرین مورد استفاده قرار گیرد.
اگر چه مؤلف، سر آن نداشته که دوره ای از تاریخ نشر ایران را بنگارد، اما از آن رو که سراسر زندگی او با چاپ و نشر و کتاب گره خورده، آن گاه که خاطرات خود را باز می گوید ناگزیر کار به وقایع نگاری نشر ایران می کشد و اگر چه این وقایع نگاری بیشتر به انتشارات امیر کبیر می پردازد، اما از آنجا که امیرکبیر سرآمد بنگاه های نشر در ایران بوده است.
خواننده به مهمترین وقایع نشر ایران دست می یابد که در این میان می توان از تالیف و انتشار فرهنگ معین که در زمان خود یک حادثه بزرگ در نشر ایران بود، یاد کرد و یا از سروسامان دادن به انتشار کتابهای درسی که باز در این مورد همانگونه که در خاطرات جعفری می خوانیم سهم همایون صنعتی زاده عمده است.
در جستجوی صبح در دو جلد انتشار یافته و شصت سال از خاطرات مؤلف را از سال ۱۲۹۸ تا سال ۱۳۵۸ در بر می گیرد؛ یعنی تا آستانه دستگیری و زندانی شدن او و مصادره مؤسسه امیرکبیر که طی سی سال با کوشش و پشتکار و عشق عمیق مؤسس آن به کتاب و نشر تناور شد و شاخ و بال گسترد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازداشتهای مکرر و محاکمه در دادگاهی که طبق مصوبه شورای عالی انقلاب اسلامی و ضوابط آیین نامه های دادسراها و دادگاههای انقلاب صلاحیت محاکمه برای اتهامات وارده بر من را که تمام کذب محض بود نداشت مقرر گردید که دوسوم اموال من و تشکیلات مؤسسه امیرکبیر به جامعه مدرسین و یا جامعه الصادِ واگذار گردد و چون جوامع مزبور از قبول آنها خودداری کردند پس از سه سال بلاتکلیفی در زندان اوین و جو خشونت بار آن ایام در یک جلسه شبیه به دادگاه حسنک وزیر با تهدید و ارعاب و تهدید به مرگ و ترس طبق نوشته ای به نام صلحنامه تمام تشکیلات امیرکبیر و ملحقات آن به سازمان تبلیغات اسلامی واگذار شد و من خانه نشین شدم .
پس از پیگیریهای بسیار، بدون داشتن وکیل و کارشناس ، حکم بدوی کذایی بر خلاف قوانین قضایی و قوانین جمهوری اسلامی اعلام گردید ولی هنوز که هنوز است به آن ترتیب اثری داده نشده است .
از سال ۱۳۶۷ تصمیم به نوشتن خاطرات خود گرفتم که در سال ۱۳۸۲ بخش اول آن، از کودکی تا قبل از اولین بازداشت، با نام «در جستجوی صبح » در دو جلد منتشر گردید و مورد استقبال قرار گرفت. جلد سوم که در واقع بخش دوم خاطرات «از بازداشت تا پس از آزادی » است هم اکنون آماده شده است و باید بزودی منتشر گردد.
خدمت مردم عزیز ایران