دانلود کتاب روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن جلد یازدهم اثر محمدجعفر یاحقی – محمدمهدی ناصح

لغت ممکن بود که به تازی نزدیک تر بود. آنگه سبب منع صرف، علمیت باشد و وزن فعل، که این لفظ بر وزن یقیان باشد.
یاد کن چون گفت یوسف پدرش را یعقوب: با آبتی ؛ ای پدر من! ابن عامر و ابوجعفر خواندند این جا و در همه قرآن: یا أبت، به فتح القات و دگر قراء به کسر «تا» خواندند این جا و در همه قرآن. و این کثیر بر «ها» وقف کرد، «یا أیه». اما این «تا»، بیشتر نحویان گفتند: بدل است از «یا»ی اضافت إلى تفین المتعلم، و بعضی گفتند: به منزله «ها»ی طلحه و حمزه است، و بعضی دگر گفتند: عونه است از «واو» ساقط برای آن که اصل «آب» آبو بوده است به دلالت تولک أبوای فی التثنیه و یذیه لزمت الإشتم حتى صارت کانها من نفس الکلمه إنها عوشه حرف أصلی. اما آنان که به کسر «تا» خواندند، گفتند: «تا» دلیل باشد بر آن که بذل است از اضافت. و بعضی دگر گفتند: چون مستعمل شد و بسیار شد استعمال او، صار نفس الکلمه حذف منها «یاء» الإضافه” وبقى الکشر” لیث على حذی یاء الإضاقه. و آنان که مفتوح خواندند، گفتند: اصل کلمه «یا أبتا»۱۳ بوده است….