دانلود کتاب اریوبرزن،قهرمان ایرانی اثر عبدالرفیع حقیقت

در بهار سال ۳۳۴ پیش از زادروز مسیح، اسکندر مقدونی با چهل هزار سپاهی از راه تنگهی «هلس پنت» رهسپار ایران گردید. در این زمان داریوش سوم هخامنشی» دارا»، فرمانروای ایران بود. وی پس از گذشتن از دجله که با سختی انجام شد، مدت دو روز به سپاه خود اسودن (استراحت داد. به طوری که مورخان یونانی به ویژه «کنت کورث» نوشته است. در شب نخست ماه گرفت و به نظر مقدونیها چنین آمد که پردهای خونین رنگ روی ماه کشیده و از نور آن کاسته شده است . این حادثه احساسات مذهبی آنان را تحریک کرد و باعث وحشت گردید. سپاهیان مقدونی بین خود چنین صحبت میکردند: «معلوم است که خدایان مایل نیستند ما اینقدر دور رویم .رودها صعب العبور شده؛ از نور ستارگان کاسته. به هر جا وارد می شویم، آذوقه و علیق را سوزانیده اند و همه جا زمینه های لم یزرع مشاهده می کنیم. اینقدر خون ریزی برای چیست؟ برای اینکه یک نفر جاه طلب چنین می خواهد. این جاه طلب به وطن خود با نظر حقارت می نگرد. فلیپ را پدر خود نمی داند و به قدری فریفته ی خیالات خود و غرق دریای نخوت و تکبر است که می خواهد در میان خدایان قرار گیرد.» این زمزمه ها نزدیک بود باعث شورش گردد که اسکندر اهمیت موقع را دریافته سرداران و رؤسای قسمتهای مهم سپاه را به چادر خود دعوت کرد و در همان وقت کاهنان مصری را خواسته عقیده ی آنان را راجع به خسوف پرسید، زیرا به آگاهی های نجومی آنان عقیده داشت. مورخ مذکور راجع به اطلاعات نحمم کاهنان مصمتن نوشته است….