دانلود کتاب ایران نشستگاه نخستینه آریاییان اثر فاروق صفی زاده

روزگار پارینه سنگی پدیدار شد و اکنون به شیوهی اسبان کوتاه اندام اسکاتلند و ایسلند دیده می شود. شولتز، دستاویز بسیاری از نویسندگان روزگار کهن گردآوری کرد، بر این پایه که آلمانان باستان، سوارکاران برجسته یی بودند.(۳)
گوستان کوسینا نیز، در ۱۹۰۲ زایش، آلمان را نشستگاه هند و اروپاییان داشت. سپس بخش شدن شهرنشینی سفالینه های نگار خیزابه یی و سفالینه های نگار راه راه و مانند آنها را به سرچشمه یی اپاختری پیوند داد. باور کوسینا آن بود که شهرنشینی پیش از گذشتهی اروپا، از روزگار نوسنگی یا روزگار برنجه، جنبش شهرنشینی های اپاختری بود به سوی نیمروز، به باور او، این را می توان الگوی گستردگی هند و اروپاییان گرفت. زیرا که فرجام بالای این جنبش، مردم گذشته ی هند و اروپایی روزگار پایانی برنجه و آغاز آهن را پدید آورد.(۴)
گوردون چایلد نیز، در ۱۹۲۶ زایش، نشستگاه آریاییان را اروپای دائوبی یا میانه دانست. پولیوس پوکورنی در ۱۹۳۹ زایش،
و گایلز در ۱۹۲۲ زایش، به گونه یی پیدا، مجارستان را نشستگاه آریاییان دانست؛ زیرا به باور وی، دانوب راه سفر شایسته یی برای ایشان بود. (۷)
دانیل برنیتون در ۱۹۸۰ زایش، در باوری دیگر، نشستگاه آریاییان را، اروپای باختری دانست. وی بر این باور بود که آریاییان، پس از چندی، از آنجا به سوی خاور کوچ کرده اند. (۸)
رام چندراجین در ۱۹۶۴ زایش، پیرامونی لیتوانی را نشستگاه آریاییان دانست. وی به این فرجام رسید که بالتیکیان از روزگار هند و اروپاییان، بسیار کم به جایی دیگر کوچیده اند و از این رو به پایه ی زبان شناختی، لیتوانی دیگرگون نشده ترین و کهنه ترین زبانها را دارد. پس میهن آریاییان باید نزدیک و در خاور لیتوانی امروزی باشد. سپس بر این باور که مردم از سرزمین خوش آب و هوا، به جای بد نمی روند، بر آن شد که نشستگاه را باید در پیرامون اپاختر روسیه و پارهی نیمروزی جنگل های سیبری جست…….