دانلود کتاب با پیر بلخ اثر محمد جعفر مصفا

می دانیم که در این جامعه بخصوص (ایران زمین)، اصول عرفانی عمدتا در قالب شعر و تمثیل آمده است. و یکی از دلائلی که مانع کاربرد مفید و عملی عرفان بوده، همین تمثیلی و رمز و رازی بودن اصول است. ما مثلا مثنوی را می خوانیم، و بطور مبهم و اجمالا در می یابیم که در آن مسئله انسان مطرح است ولی حرف مولوی چنان استعاری، رمز و رازی و کلی است که نمیتوانیم دقیقا بفهمیم مسئله چیست. اصولا به نظرمان نمی رسد که خطاب او در آن استعارات و اشارات خود ما ۔ یعنی من و تو انسان – هستیم. انگار مولوی مطلبی کلی را درباره یک انسان ایده آلی و فرضی گفته است……