دانلود کتاب تئوری های سیاسی شاهنشاهی هخامنشی اثر امیرحسین خنجی

کوروش و داریوش با استفاده از عناصر تمدنی چندین قرنه و پرمایه تمدنهای خاورمیانه یی تمدن نوینی را پایه گذاری کردند که از جهات بسیاری با تمدنهای پیشین متفاوت بود. آنان تجارب سیاسی و اداری خبرگان و حکومتگران بابل و لیدیا و مصر را به خدمت اداره کشور در آوردند و قوانین پیشرفته این کشورها را اساس تدوین قوانین اداری و مدنی و جزایی کشور قرار دادند، و در تئوری سیاسی نیز کم و بیش با تفاوتهائی از همان تئوریهای کهن میانرودان و مصر و کاویهای باستان پیروی کردند؛ و تفاوتی که در اینجا وجود داشت آن بود که شاه مدعی خدایی و نبوت و عصمت نبود، بلکه تقدس خویش را از مقامش به دست می آورد نه از آسمان. اگر در تئوری سیاسی مصر و بابل شاه فرزند و نماینده خدا یا ذات خدا شمرده میشد، در تمدن ایران شاه یک ذاتی بود که وجودش برای جهان ضرورت حتمی داشت و مأمور بود که راستی و درستی را در جهان بگستراند و با بدیها و کجیها بستیزد، و بخاطر همین مأموریتی که داشت چنین پنداشته میشد که مورد حمایت و هدایت دائمی خدای جهان است و آفریدگار یکتا برای تحقق این وظیفه انسانی به او پادشاهی داده است.
در میان همه شاهان دنیای باستان تنها شاهان ایران بوده اند که خودشان را صرفا بندگان خدا اعلام کرده اند و مدعی هیچگونه تقدس ماورای طبیعی و آسمانی برای خودشان نبوده اند. در هیچ زمانی هیچ شاهی در ایران ادعا کرد که فرستاده خدا است و قوانینی که وضع کرده از آسمان برایش فرستاده شده است. در هیچ زمانی در ایران هیچ شاهی ادعا کرد که خدازاده است و باید….