دانلود کتاب تصویرهایی از ایران اثر گرترود بل

نوشته های خارجیان در باره ایران، بخصوص سفرنامه هایشان از اطلاعات ناقص و داوریهای ناروا و لغزش خالی نیست و ترجمه این آثار تنها از نظر فواید تاریخی و جغرافیائی و تحقیق در امور جامعه شناسی است، که این منظورها نیز تنها در پژوهش و تطابق منابع مختلف با این سفرنامه ها حاصل می گردد، خلاصه آنکه باید آنها را از اسباب وماخل تحقیق بشمار آورد، نه از کتب مبتنی بر پژوهش، چه بسیار سفرنامه نویسانی که حتی زبان فارسی نمی دانسته اند و چنان بی دقت بوده اند که نام شهرها و اماکنی که در آن مسکن گزیده اند غلط ضبط کرده اند، و گاه چون معیار غیر ایرانی خود را بکار می گرفته اند از درک رویدادها عاجز می مانده با اعتراف به سردرگمی خود می کرده یا برداشت نادرست و ناروائی می نموده اند. و در کتاب حاضر نیز چند جا مطالبی ازین دست به چشم می خورد که توجه به آنها ضرور بنظر می رسد. مثلا در ص ۴۶ در باره عاشورای حسینی و مراسم عزاداری چون اطلاع نویسنده سطحی بوده است و نمی دانسته که هر مسلمان شیعی دقایق واقعه کربلا را میداند و برای هر نکته آن معنی و تعبیری مذهبی و ثوابی اخروی قائل است، تعزیه را به صورت نمایش می انگارد که بیننده باید از پی بردن داستان صحنه متأثر شود، و می گوید: “در ابتدا به نظرمان می رسید که داریم به مردمی می نگریم که در تاریکترین اعماق اندوه فرورفته اند، ولی بزودی روشن شد که در ارزش اشکها وزاریهای آنان مبالغه بسیار کرده ایم… میدیدیم مردانی که گونه هایشان از اشک خیس… بود، کنار می آمدند و … در استکان چای دوستانه ای شریک میشدند… با دیدن این مناظر به قضاوت افراطی دیگری متمایل می شدیم، که این نمایش ماتم تشریفات محض است – نظری که احتمالا به همان نادرستی نظر اول بود.
و نویسنده چون از کم و کیف موضوع اطلاع ندارد و چنانکه اشاره شد می کوشد از ظواهر به مقصود برسد، در می ماند و می گوید: ۰۰۰. معنای آن هرچه بود…..