دانلود کتاب جزئیات و کلیات اثر اکبر ضیاءالدین نخشبی

در فاصله زمانی انقراض ممالیک ( سلاطین) هند و به روی کار آمدن گورکانیان هند یعنی از ۶۸۹ ه/ ۱۲۹۱ م تا ۹۳۲ ه / ۱۵۲۶ م، چهار سلسله در هند بر اریکه سلطنت نشسته اند. البته هم زمان با آن سلسله ها، حکومت های کوچک تر و محلی نیز در قلمرو وسیع آنها به فرمانروایی پرداخته اند. دو سلسله خلجیان و تغلقیان خاندان هایی بودند که زمینه اجتماعی و فرهنگی را برای ظهور بابر آماده کردند. جلال الدین فیروز شاہ خلج (۶۸۹ – ۶۹۵ ه / ۱۲۹۰ – ۱۲۹۶ م) مردی هنر شناس و هنرور بود، طبع شعر داشت. امیران و وزیرانی که برگزیده بودند همه حامی شاعران و اهل علم بودند. در زمان سلطنت او بسیاری از دانشمندان راه دراز دهلی را در پیش گرفتند. شاعرانی چون امیر خسرو دهلوی و امیر حسن سجزی در زمان او می زیستند. دورۀ خلجیان اگر چه تنها سی سال دوام آورد، اما پادشاهان این سلسله سیاستی به کار بستند که هم قلمرو خود را گسترده کردند و هم از نظر اجتماعی شیوه یی در پیش گرفتند که هندوها و مسلمانان با کمال آزادی در کنار هم می زیستند. زنان خانواده سلطنتی و اعیان از علم و دانش برخوردار بودند. شبه قاره در عهد آنان از مهم ترین مراکز تجاری به شمار می رفت. آنان به معماری هم اهمیت می دادند. مقبره فرید الدین گنج شکر مرشد خواجه نظام الدین اولیا و مسجد آدینه در گجرات از آثار آن عهد است. ادبیات در عصر آنان از نظر کمیت و کیفیت اهمیتی خاط دارد مثه مع هاء امم خم و دهله ، قدرتمندتی مقلد نظام گنجع در….