کتاب امیدها و ناامیدی ها مجموعه خاطرات سیاسی دکتر کریم سنجابی است.
کریم سنجابی (۱۲۸۳- ۱۳۷۵) سیاست مدار و حقوق دان ایرانی و از بنیان گذاران جبهه ملی ایران بود. سنجابی از حامیان محمد مصدق، وزیر آموزش دولت مصدق، قاضی اختصاصی ایران در دیوان بین المللی دادگستری در پرونده نفت ایران و انگلیس، رهبر جبههٔ ملی در هنگام انقلاب ۱۳۵۷ و اولین وزیر امور خارجهٔ جمهوری اسلامی ایران بود.
دکتر سنجابی در اواخر دوره شاه به پاریس رفته با صدور اعلامیه مشهور ۳ ماده ای، حکومت محمدرضا شاه را بدلیل نقض مداوم قانون اساسی، فاقد پایگاه قانونی دانست و لزوم مراجعه به آراء عمومی را برای تعیین نظام حکومتی ایران اعلام نمود.
کریم سنجابی در کابینه ی دکتر مصدق وزیر فرهنگ بود، زمانی رییس دانشکده ی حقوق دانشگاه تهران و روزگاری دبیر کل حزب ایران بود. در دوران ملی شدن صنعت نفت قاضی ایران در دادگاه لاهه و بالاخره دبیر شورای مرکزی جبهه ی ملی ایران و وزیر امور خارجه ی دولت موقت بازرگان پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ بود.
دکتر سنجابی پس از انقلاب به مدت ۵۵ روز وزیر امور خارجه دولت مهندس مهدی بازرگان بود اما به دلیل مشکلات فراوان استعفا داد. دکتر سنجابی در اواخر عمر به آمریکا رفت و در سال ۱۳۷۵ در آنجا در گذشت.
کتاب امیدها و ناامیدی ها مجموعه ای ست از مصاحبه های دکتر کریم سنجابی که برای پروژه ی “تاریخ شفاهی” دانشگاه هاروارد (آمریکا) تهیه شده و بعدا بصورت کتابی تحت عنوان خاطرات دکتر کریم سنجابی در آمده است. سنجابی در این کتاب خاطرات خود را از اشغال ایران در جنگ جهانی دوم، نهضت ملی کردن صنعت نفت، زمامداری دکتر مصدق، کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، جبهه ملی دوم، دوران محمدرضا پهلوی، انقلاب ۱۳۵۷ ایران، دولت موقت بازرگان، رژیم اسلامی و… بازگو می کند.