زندگی بهائیان در ایران یک مهلکه و مخاطرهی دائمی است. تلاش مداومی است برای رسیدن به مقام و جایگاه انسانی. بیائیم دورنمای تازه ای از زیبایی آزادی و عدالت حقوقی در مقابل دیدگان خود و آنان بگستریم.
سالهای بین ۱۳۲۰/۱۹۴۱ تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲/۱۹۵۳ روزگار سراسر رمز و راز تاریخ معاصر ایران است.
بخشی از این دوران به سالهای نهضت ملی ایران و پیامدهای آن شهرت یافته است.
هدف این پژوهش، تحقیق و بررسی همه جانبه این ایام نیست. بلکه تنها عرضۀ لحظه هایی کوتاه از اندیشه های سیاسی دکتر محمد مصدق، قهرمان نهضت ملی ایران است.
این بررسی برای انسانهای نابردبار و ناشکیبا نوشته نشده.
در این گفتار کوتاه رفیق راه کنفوسیوس هستم “من به کسی که از ته دل سعی میکند چیزی نفهمد هرگز نمی توانم چیزی یاد بدهم”.
وقایع تاریخی را با معیارهای روستائی خود داوری نکنیم. پس خواننده را به شکیبایی و بردباری دعوت میکنم تا شاید به این وسیله بسوی دانایی و شایستگی انسانی رهنمون شویم.
