دانلود کتاب زندگی و زمانه شاه اثر غلامرضا افخمی

انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران نقطه عطفی در تاریخ دنیا بود، البته نه در راستای تصوری که صاحب نظران از جهت حرکت تاریخ داشتند. اغلب صاحب نظران چنین می پنداشتند که انقلاب ها تاریخ را به پیش می رانند و بنابر این انقلاب ایران را نیز یکی از موارد پیشرفت به شمار آوردند. هیچ یک از آن ها نوع رهبری، ایدئولوژی، سازماندهی، راهبردیا راه و روش های این انقلاب را موشکافانه بررسی نکرد. اگر به نظر می رسید انقلاب را مؤمنان در مساجد یا اطراف آن ها به پیش میر انند، برداشت آن ها این بود که این انقلاب به واسطه ای نیازمند بوده است زیرا با گذشت سالها سیاست تجددگرایی باعث ایجاد جامعه ای دو لایه شده که در آن رویه ای از تجدد بر بخش گسترده ای از سنت سرپوش گذاشته است. شماری از آن ها می گفتند روی سخن آیت الله خمینی به اکثریت بزرگ سنتی است، ولی او در پی قدرت نیست؛ بلکه چون شخصیتی روحانی است، پس از سرنگونی استبداد، به احتمال زیاد قدرت را به نیروهای هوادار دموکراسی، چپ یا راست، می سپارد. هیچ کس گمان نمی برد که انقلابی به ظاهر مردمی سر آغاز حکومتی دینی باشد……