دانلود کتاب مثنوی معنوی اثر مولانا جلال الدین بلخی

بشنو از نی چون حکایت میکند کز نیستان تا مرا ببریده اند سینه خواهم شرحه شرحه از فراق هر کسی کاو دور ماند از اصل خویش من به هر جمعیتی نالان شدم هر کسی از ظن خود، شد یار من سر من از ناله من دور نیست تن ز جان و، جان ز تن مستور نیست آتش است این بانگ نای و، نیست، باد آتش عشق است کاندر نی فتاد نی حریف هر که از یاری برید همچو نی زهری و تریاقی که دید؟ نی حدیث راه پر خون میکنند دو دهان داریم گویا همچو نی یکدهان نالان شده سوی شما
و از جدائی ها شکایت میکنند از نفیرم مرد و زن نالیده اند تا بگویم شرح درد اشتیاق باز جوید روزگار وصل خویش جفت بد حالان و خوش حالان شدم از درون من نجست اسرار من لیک چشم و گوش را آن نور نیست لیک کس را دید جان دستور نیست هر که این آتش ندارد، نیست باد جوشش عشق است کاندر می فتاد پرده هایش پرده های ما درید همچو نی دمساز و مشتاقی که دید؟ قصه های عشق مجنون میکنند یک دهان پنهانست در لبهای وی های و هوئی در فکنده در سما…