دانلود کتاب ناتورالیسم اثر لیلیان فورست و پیتر اسکرین

طبیعت گرایی با صفتهای دوگانه اش، طبیعت گرا و طبیعت گرایانه، اصطلاحی فریبنده است زیرا بی درنگ نسبتی با «طبیعت» و «طبیعی بودن» را به ذهن می آورد و ما به آسانی و به طور مبهمی احساس می کنیم که حتی اگر معنی دقیق آن را ندانیم، دستکم می دانیم که اشاره آن به چیست. ولی هر چه با مثالهای بیشتری از آن روبرو می شویم، بیشتر به دامنه وسیع آن و جوانب پیچیده اش پی می بریم. این اصطلاح فقط اختصاص به حوزه خلوت نقد عالمانه هم ندارد. من در کمتر از یک ماه در سال ۱۹۷۰ چهار بار در روزنامه هایی که به طور پراکنده خوانده ام به آن برخوردهام: شکست کمابیش شرافتمندانه نوشته آیریس مرداک «کتاب تصورات و تصویرها، نه اثری طبیعت گرایانه» توصیف شده بود؛ رونالد فرنک را «هنردوست، نه طبیعت گرا» خوانده بودند (توصیفی که راحت می توانست این معنی را بدهد که او کلکسیونر نقاشی است نه گیاهان!)؛ روزنامه ای آلمانی رمان زوجین جان آپدایک را تحت این عنوان که نمونه ای از «طبیعت گرایی کسل کننده است بی ارزش شمرده بود؛ در…