عبدالحسین زرین‌کوب یکی از برجسته‌ترین ادیبان، مورخان و منتقدان ادبی ایران بود که با آثار عمیق و جامع خود، تأثیر ماندگاری بر ادبیات و تاریخ‌نگاری ایران گذاشت. او در بروجرد متولد شد و پس از تحصیل در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران، به تدریس و پژوهش در این دانشگاه پرداخت. زرین‌کوب با دانش گسترده‌اش در ادبیات، تاریخ و فلسفه، به یکی از چهره‌های شاخص فرهنگ ایران تبدیل شد.

از مهم‌ترین آثار او می‌توان به دو قرن سکوت اشاره کرد که به بررسی تاریخ ایران پس از حمله اعراب می‌پردازد و با نثری شیوا و تحلیلی نقادانه نوشته شده است. کتاب‌های تاریخ ایران بعد از اسلام، بامداد اسلام و کارنامه اسلام نیز از دیگر آثار برجسته او هستند که تاریخ و فرهنگ اسلامی را با دقتی علمی کاوش می‌کنند. زرین‌کوب همچنین در نقد ادبی آثاری چون از کوچه رندان (درباره حافظ) و شعر بی‌دروغ، شعر بی‌نقاب را نگاشت که نشان‌دهنده درک عمیق او از ادبیات پارسی است.

زرین‌کوب با نثری روان و استدلالی، به موضوعات پیچیده تاریخی و ادبی پرداخت و همواره بر هویت فرهنگی ایران تأکید داشت. او در سال ۱۳۷۸ در تهران درگذشت، اما آثارش همچنان منبعی ارزشمند برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به فرهنگ ایران است.