شیعه -که نماینده ی طبقه ستم دیده و عدالت خواه در نظام خلافت بود- در این «خانه»، هر چه را و هر که را می خواست، می یافت.
برای او، فاطمه، وارث پیامبر، مظهر «حق مظلوم» و در عین حال نخستین «اعتراض» و تجسم نیرومند و صریح «دادخواهی» که شعار ملتهای محکوم و طبقات مظلوم در نظام حاکم بود.
و علی، مظهر «عدل مظلوم»! تجسم پرشکوه حقیقتی که در رژیم های ضد انسانی قربانی شد و در مذهب رسمی حاکم کتمان.
و حسن، مظهر آخرین مقاومت پایگاه «اسلام امامت»، در برابر اولین پایگاه «اسلام…..