کتاب جاده‌ای به سوی اسکله ویگان که در ایران با نامه ژرفنا شناخته می شود برای اولین‌بار در سال 1937 توسط نویسنده نامی جورج اورول منتشر شد و پنجمین اثر او به شمار می رود.
این کتاب مستندی است که به بیکاری و وضعیت اجتماعی کارگران و اقشار ضعیف جامعه در نظام طبقاتی انگلیس می‌پردازد.
اورول در قسمت ابتدایی کتاب ژرفنا (جاده‌ای به سوی اسکله ویگان) با بیان خاطراتش از زندگی در مسافرخانه‌ای سطح پایین سعی دارد مخاطب را با سختی‌ها و مشکلات مردمی که برای زندگی بسیار تلاش می‌کنند، آشنا نماید.
مثلاً در بخشی از کتاب اشاره به خداحافظی کارگر معدنی دارد که هر روز از ترس کشته شدن، برای آخرین‌بار با خانواده‌شان وداع می‌کرده و به گفته همسر معدن‌چی: «نزدیک به بیست سال این امر ادامه یافته است!»
جورج اورول خود متعلق به طبقه متوسط جامعه بود و زندگی انسان‌ها را مدیون زحمات شبانه‌روزی معدن‌چیان، کارگران کارخانه‌ها و… می‌دانست؛ او در قسمت پایانی کتاب راه‌کارهای مناسبی برای رضایت شغلی و زندگی بهتر آن‌ها ارائه می‌دهد. راه‌کارهایی در باب «مسائل تربیتی طبقهٔ متوسط» و «رشد وجدان سیاسی دولت» به‌سوی سوسیالیسم؛ که در واقع با این موضوع از حکومت‌های کمونیستی انتقاد می‌کند.
