نیمه ی تاریک ماه اثر هوشنگ گلشیری مجموعه داستان های او از سال 1339 تا 1377 است و مشتمل بر 36 داستان کوتاه می باشد که به ترتیب تاریخ چاپ در کتاب آورده شده اند.
نیمه تاریک ماه در ابتدا قرار بود توسط خود نویسنده در زمان حیاتش به چاپ رسد اما متاسفانه با فرا رسیدن زمان مرگ نویسنده این اتفاق رخ نداد و به کوشش همسر گلشیری، فرزانه طاهری پس از مرگ وی گرد آوری شده است.
علی رغم اینکه گلشیری نویسنده ای صاحب نام و صاحب سبک و جزو روشن فکران بزرگ معاصر به شمار می آید و بسیاری از بزرگان او را بعد از صادق هدایت تاثیرگذارترین نویسنده ایرانی می دانند اما این کتاب ارزشمند آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.
شاید یکی از دلایل این امر نثر پیچیده گلشیری است که هرکسی نمی تواند با آن ارتباط برقرار کند. گلشیری اغلب به جامعه نگاه بدبینانه ای دارد و در اکثر داستان هایش می بینیم که یک نگاه آخرالزمانه ای وجود دارد همچنین روی صحبت وی بیشتر به نظر می رسد که طبقات فرهیخته و روشنفکر جامعه است. گلشیری مشغله های نویسندگی اش را به شش دسته تقسیم کرده:
1- مشغله واقعیت و خیال 2- سیاست 3- گذشته و گذشتگان 4- ابزار شناخت بودن ادبیات 5- زبان و 6- ساختار داستان.
به هر حال این ها نباید باعث شود تا خواننده از آثار گلشیری چشم پوشی کند. این مجموعه یکی از بهترین آثار ادبی مدرن به زبان فارسی است. وی خود این مجموعه را حاصل تمام زحماتش در حوزه ی داستان کوتاه می داند.
مجموعه ی نیمه تاریک ماه با مقدمه ای مفصل به قلم گلشیری شروع می شود و نویسنده در آن پیرامون تجربه ها و عمری که در راه اعتلای ادبیات داستانی ایران سپری کرده، با خوانندگان سخن می گوید. این کتاب در زمان حیات هوشنگ گلشیری قرار بود در سه جلد جداگانه و با موضوع های داستان کوتاه ، رمان و نقد گردآوری و چاپ شود که با مرگ وی عملی نشد. مجموعه ی فعلی را فرزانه طاهری، همسر هوشنگ گلشیری، جمع آوری و منتشر کرده است.
این کتاب به نقل از مقدمه ی کتاب حاصل تمام زحمت های گلشیری در عرصه ی داستان کوتاه است. داستان های این مجموعه به ترتیب تاریخ انتشارشان مرتب شده اند و جز چند داستان (معصوم2، معصوم 4 و غیره) حاوی تمام داستان های کوتاه نویسنده است.
