محمدابراهیم باستانی پاریزی یکی از برجسته‌ترین مورخان، نویسندگان و ادیبان معاصر ایران بود که با قلم شیوا و طنزآمیزش در تاریخ‌نگاری و ادبیات پارسی جایگاهی ویژه یافت. او در پاریز، روستایی در نزدیکی سیرجان کرمان، به دنیا آمد و پس از تحصیل در زادگاهش، برای ادامه تحصیل به تهران آمد. باستانی پاریزی در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیل کرد و سپس به تدریس در همان دانشگاه پرداخت.

آثار او ترکیبی از تاریخ، ادبیات و فرهنگ عامه است که با زبانی ساده و طنزی ظریف نوشته شده‌اند. کتاب‌هایی چون از پاریز تا پاریس، خاتون هفت‌قلعه و نای هفت‌بند از جمله آثار برجسته او هستند که تاریخ را با داستان‌گویی و طنز درآمیخته‌اند. او در نوشته‌هایش به فرهنگ و تاریخ کرمان توجه ویژه‌ای داشت و با نگاهی نقادانه و در عین حال عاشقانه، زوایای پنهان تاریخ ایران را بازگو می‌کرد.

باستانی پاریزی همچنین شاعر، روزنامه‌نگار و پژوهشگری پرکار بود و مقالات و یادداشت‌هایش در نشریات مختلف، از جمله مجله یغما، بسیار محبوب بودند. او با فروتنی و عشق به فرهنگ ایران، تا پایان عمر به پژوهش و نوشتن ادامه داد و در سال ۱۳۹۳ در تهران درگذشت. آثارش همچنان منبعی ارزشمند برای علاقه‌مندان به تاریخ و ادبیات ایران است.