دانلود کتاب ترجمه اسفار صدرالمتألهین شیرازی جلد دوم اثر محمد خواجوی

چون با توجه و التفات بدان و به گونه استقلال ملاحظه گردد، یعنی از آن جهت که در ذات خودش ماهیتی از ماهیات ذهنی و یا خارجی می باشد، سخن درباره آن دوباره از سرگرفته می شود که آیا در خد ذات خودش نیازمند به جاعل است و یا از آن . از این حیثیت – بی نیاز است و در اتصافش، به آنچه که داخل در قوامش نمیباشد نیازمند است؟ حکم کننده در این مطلب برهان تابناک (عرشی) می باشد.
نظیر آن – به حسب کون و وجود ذهنی – تصور و تصدیق است، برای اینکه تصور، نوعی از ادراک است که جز به ماهیت شئی – هر شئی که میخواهد باشد . تعلق نمی گیرد، و تصدیق نوعی دیگری از آن است که پیوسته درخواست دو طرف را دارد، و آن دو، موضوع است و محمول، بدین صورت که در متعلقش بر تبعیت خالص، نسبت بین آن در داخل می شود، پس اثر تصور، حصول نفس شئی است در ذهن، و اثر تصدیق، شئی شدن شئی است.
سپس (گوییم:) جعل مؤلف و گرد آمده، تعلقش اختصاص به عرضات لاحق دارد، یعنی به جهت خالی بودن ذات، به حسب واقع از آنها، و تصور تخلل و رخنه، بین شئی و نفس شئی و یا بین شئی و ذاتیات آن نمی رود، مانند اینکه گویم: انسان انسان است و انسان حیوان است….